Κάθε χρόνο, στις 26 Φεβρουαρίου, στο Αζερμπαϊτζάν τιμάται η μνήμη των θυμάτων της γενοκτονίας του Χοτζαλί.
Η τραγωδία της πόλης Χοτζαλί αποτελεί ένα από τα πιο τραγικά κεφάλαια της σύγχρονης ιστορίας του Αζερμπαϊτζάν. Πριν από 22 χρόνια, τη νύχτα μεταξύ της 25ης και 26ης Φεβρουαρίου 1992, οι ένοπλες δυνάμεις της Αρμενίας, με την υποστήριξη των ενόπλων δυνάμεων και του βαρύ οπλισμού του 366ου Μηχανοκίνητου Συντάγματος Πεζικού του Ρωσικού στρατού, στρατοπεδευμένων στο Ναγκόρνο – Καραμπάχ, που έπρεπε να παίζει το ρόλο του εγγυητή της ειρήνης και της ασφάλειας στην εν λόγω περιοχή, επιτέθηκαν στην πόλη Χοτζαλί, που είχε 7000 κατοίκους, και διέπραξαν μαζικά εγκλήματα κατά των αμάχων της πόλης. Κατά την προσπάθειά των κατοίκων να εγκαταλείψουν την πόλη για να σωθούν, δέχτηκαν πυρά από αρμενικές δυνάμεις.
Ως αποτέλεσμα, 613 άτομα σκοτώθηκαν βίαια, μεταξύ τους 106 γυναίκες, 63 παιδιά και 70 ηλικιωμένοι. 8 ολόκληρες οικογένειες εξοντώθηκαν ολοσχερώς. 487 άτομα τραυματίστηκαν σοβαρά, συμπεριλαμβανομένων 76 παιδιών, 1.275 πιάστηκαν αιχμάλωτοι από τους οποίους τα 150 άτομα εξακολουθούν να αγνοούνται.
Πρόκειται για μαζική δολοφονία αθώων ανθρώπων με μόνο κριτήριο την εθνικότητα τους,για αυτό εμπίπτει στον ορισμό της γενοκτονίας. Θα πρέπει να επισημανθεί ότι τα αρμενικά στρατεύματα έχουν διαπράξει τρομερά και πραγματικά βάρβαρα εγκλήματα ακόμη και κατά των πτωμάτων των αμάχων,αφού από πολλά πτώματα αφαιρέθηκε το τριχωτό της κεφαλής, τα μέρη του σώματος (χέρια, αυτιά, μύτες) ακρωτηριάστηκαν, τα μάτια βγάλθηκαν.
Πολλά πτώματα, περιλαμβανομένων των πτωμάτων των γυναικών και των παιδιών, βρέθηκαν με πολλαπλές μαχαιριές, ορισμένα είχαν αποτεφρωθεί.
Ο παγκόσμιος τύπος έχει καλύψει αυτά τα γεγονότα με αντικειμενικό τρόπο. Τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν από στρατεύματα της Αρμενίας ήταν τόσο προφανή και βάναυσα, ώστε ακόμη και οι εφημερίδες από τις ΗΠΑ, τη Γαλλία, τη Μεγάλη Βρετανία, οι οποίες είναι παραδοσιακά και ιστορικά φιλικές προς Αρμένιους, αναγκάστηκαν να γράψουν ανοιχτά για τα εγκλήματα των αρμενικών στρατευμάτων σ' αυτή τη μαζική σφαγή. Μάλιστα, μερικές εφημερίδες χρησιμοποιούν τον ορισμό «γενοκτονία εναντίον των Αζέρων αμάχων».
Δεδομένης της μεγάλης κλίμακας και της φύσης των εγκλημάτων που διαπράχθηκαν σε βάρος των άμαχων κατοίκων του Αζερμπαϊτζάν στην πόλη Χοτζαλί, οι πράξεις αυτές εμπίπτουν στον ορισμό των εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας. Πάρα πολλά διεθνή νομικά κείμενα παρέχουν τη βάση για το χαρακτηρισμό αυτών των τραγικών γεγονότων ως “γενοκτονία”.
Λαμβάνοντας υπόψη τις περιστάσεις αυτές, την περίοδο 2010-2013 τα Κοινοβούλια μιας σειράς χωρών - του Περού, του Μεξικού, της Κολομβίας, του Καναδά, του Πακιστάν, της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης, της Ρουμανίας και της Ιορδανίας, καταδίκασαν το γεγονός ως πράξη γενοκτονίας. Οι 14 Πολιτείες των ΗΠΑ το έχουν ήδη αναγνωρίσει ως “σφαγή”.
Στις 26 Ιανουαρίου 2012 η Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης εξέδωσε δήλωση στην οποία καταδικάζει τη γενοκτονία του Χοτζαλί και καλεί άλλους διεθνείς οργανισμούς να προχωρήσουν στη νομική αξιολόγηση των γεγονότων αυτών. Επίσης, στις 31 Ιανουαρίου 2012 η Κοινοβουλευτική Ένωση της Οργάνωσης Ισλαμικής Συνεργασίας ενέκρινε ένα Ψήφισμα στο οποίο καλεί να αναγνωριστούν τα γεγονότα του Χοτζαλί ως γενοκτονία.
Στις 7 Φεβρουαρίου 2013 η Επιτροπή Εξωτερικών Σχέσεων του Κοινοβουλίου της Τσεχίας εξέδωσε ειδικό Ψήφισμα στο οποίο αναγνωρίζει τα γεγονότα του Χοτζαλί ως “μαζική σφαγή και έγκλημα κατά της ανθρωπότητας”. Η εκστρατεία συνεχίζεται.
Η άμεση ανάμιξη και ευθύνη των αρμενικών αρχών για το έγκλημα αυτό δεν αποτελεί μυστικό για κανέναν.
Όλη η επιχείρηση της κατοχής της πόλης Χοτζαλί και της εξόντωσης των κατοίκων της είχε σχεδιαστεί από τις ένοπλες δυνάμεις της Αρμενίας, οι οποίες μέχρι τότε είχαν ήδη καταλάβει ένα μεγάλο μέρος του Ναγκόρνο - Καραμπάχ. Μεταξύ των ενεργά συμμετεχόντων σε αυτά τα γεγονότα ήταν ο σημερινός Υπουργός Άμυνας Σεϊράν Οχανιάν, ο οποίος τότε υπηρετούσε ως αξιωματικός του 366ου Μηχανοκίνητου Συντάγματος Πεζικού.
Ο σημερινός Πρόεδρος της Αρμενίας Σερζ Σαρκσιάν αναγνώρισε ανοιχτά το ρόλο των Αρμενίων στρατιωτικών στο εν λόγω έγκλημα. Σε μια συνέντευξη με τον Βρετανό δημοσιογράφο Thomas de Waal, που στη συνέχεια δημοσιεύθηκε σε βιβλίο, δήλωσε τα εξής: "Πριν από τα γεγονότα στην πόλη Χοτζαλί, οι Αζέροι πίστευαν ότι μπορούν να αστειεύονται μαζί μας, νόμιζαν ότι οι Αρμένιοι είναι άνθρωποι που δεν θα σήκωναν πότε το χέρι τους κατά του άμαχου πληθυσμού. Όμως καταφέραμε να σπάσουμε το στερεότυπο αυτό". (Thomas de Waal, "Black Garden: Armenia and Azerbaijan through peace and war", NYU Press, 2003, page 169-172).
Για τους λόγους αυτούς, η Κυβέρνηση του Αζερμπαϊτζάν, οι ΜΚΟ και η Διασπορά κάνουν ό, τι είναι δυνατόν για να μεταφέρουν την αλήθεια για τη γενοκτονία της πόλης Χοτζαλί στην παγκόσμια κοινότητα, αλλά και για να εξασφαλίσουν την καταδίκη των εγκληματιών που είναι υπεύθυνοι για την τραγωδία αυτή. Δράττομαι της ευκαιρίας να καλέσω την Ελληνική Βουλή, τις μη κυβερνητικές οργανώσεις και τις οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων της Ελλάδας να μην αγνοούν τη διεθνή εκστρατεία, καταγγέλλοντας τα εγκλήματα της Αρμενίας, και να δώσουν την πολιτική και νομική εκτίμηση των εγκλημάτων του Χοτζαλί .
Η εκστρατεία "Δικαιοσύνη για το Χοτζαλί" (“Justice for Khojaly”) διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη διαδικασία διεθνούς αναγνώρισης της τραγωδίας του Χοτζαλί ως γενοκτονίας.
Η εκστρατεία ξεκίνησε τον Μάιο του 2008 από την Αντιπρόεδρο του Ιδρύματος Γκαϊντάρ Αλίγιεφ κα. Leyla Aliyeva με σκοπό την ενημέρωση της παγκόσμιας κοινότητας για την αλήθεια σχετικά με την τραγωδία στο Χοτζαλί και για να πετύχει την πολιτική και νομική εκτίμηση των γεγονότων από τις κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια των χωρών του κόσμου.
Επιπλέον, προκειμένου να επιτευχθεί μια ταχεία και ειρηνική επίλυση της σύγκρουσης, η εκστρατεία στοχεύει στην ενημέρωση για την αιτία της τραγωδίας - την αρμενική επιθετικότητα κατά του Αζερμπαϊτζάν, ως αποτέλεσμα της οποίας καταλήφθηκε σχεδόν 20% του εδάφους της χώρας μας. Μέχρι σήμερα, η συγκεκριμένη εκστρατεία έχει πραγματοποιηθεί με επιτυχία σε περισσότερες από 30 χώρες, με τη συμμετοχή περισσότερων από 145.000 άτομα και 115 οργανώσεων.
Η αλήθεια είναι το βασικό όπλο του Αζερμπαϊτζάν, διότι η Αρμενία φοβάται την αλήθεια. Μάλιστα, η φίμωση της αλήθειας για εκείνα τα γεγονότα, όσο και η παθητική αντίδραση της διεθνούς κοινότητας στην επιθετική πολιτική της Αρμενίας, στα εγκλήματα που έχει διαπράξει κατά των άμαχων Αζέρων αλλά και στην καταστροφή των πολιτιστικών μνημείων του Αζερμπαϊτζάν στα κατεχόμενα εδάφη, όλα αυτά της επιτρέπουν να συνεχίζει την εγκληματική της δράση.
Ουσιαστικά η Αρμενία εμποδίζει την ειρηνευτική διαδικασία και την εφαρμογή των τεσσάρων αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ που εγκρίθηκαν το 1993, αγνοεί τα ειρηνικά σχέδια των μεσολαβητών και επιδιώκει να εδραιώσει τα αποτελέσματα της επιθετικότητάς της. Υπενθυμίζω ότι τα Ψηφίσματα 822, 853, 874 και 884 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, όσο και το Ψήφισμα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ «Η κατάσταση στα κατεχόμενα εδάφη του Αζερμπαϊτζάν» από την 14η Μαρτίου 2008
• επιβεβαίωσαν την υποστήριξη της κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας της Δημοκρατίας του Αζερμπαϊτζάν εντός των διεθνώς αναγνωρισμένων συνόρων της, δηλαδή συμπεριλαμβανομένου του Ναγκόρνο-Καραμπάχ ,
• κάλεσαν για την άμεση, πλήρη και άνευ όρων απόσυρση των αρμενικών στρατιωτικών δυνάμεων από όλα τα κατεχόμενα εδάφη του Αζερμπαϊτζάν,
• επιβεβαίωσαν το αναφαίρετο δικαίωμα του πληθυσμού που εκδιώχθηκε από τα κατεχόμενα εδάφη του Αζερμπαϊτζάν να επιστρέψει στα σπίτια του.
Σ' αυτές, και αποκλειστικά σ' αυτές, τις Αρχές στηρίζεται η διαδικασία διευθέτησης. Το Διεθνές Δίκαιο είναι με το μέρος του Αζερμπαϊτζάν και αυτό πρέπει να καταλάβει τόσο η Αρμενία, όσο και η Διασπορά που την υποστηρίζει.
.JPG)
_17.jpg)